Ebeveynlerin boşanması neden tüm yaşlardan çocuklar için büyük bir zorluk?

Boşanmaya dair yaygın görüşlerden bir tanesi, onu gerçekleştiren yetişkinler için taze bir başlangıç olması ve daha sağlıklı, huzurlu bir yaşama giden yolu oluşturmasıdır. Ancak hem genç hem de daha büyük çocuklar için bu durum sadece anne babanın boşanmasından ibaret değildir. Duygusal yaşantılarını, güvenlerini, kimliklerini ve ilişkilerini kalıcı olarak yeniden şekillendiren bir kayıptır.

Küçük çocuklar üzerindeki duygusal etki

Ebeveynler çocuklar henüz küçükken boşandıklarında pek çok kayıp ve duygusal belirsizlik vardır. Çocuklar iki ebeveynli evlerindeki günlük yapıyı ve güvenlik hissini kaybederler. Suçluluk, kafa karışıklığı, korku ve bir şekilde suçlandıkları inancına sahip olabilirler.

Çocukların beyni gelişime devam etmektedir ve buna duyguları yöneten ve karmaşık deneyimleri işleyen bölümler de dahildir. Hislerini ifade etme, hatta anlama konusunda zorluk yaşayabilirler. Ev, okul ve rutin değişiklikleri daha fazla stres ekleyebilir ve bu da dengesizlik duygusunu arttırır.

Araştırmalar boşanmayı “kötü çocukluk deneyimi” olarak sınıflandırıyor, yani çocuğun yaşam boyu duygusal gelişimini ve fiziksel sağlığını etkileyebiliyor. Ayrıca anksiyete, depresyon, akademik zorlanma, davranış problemleri ve başkalarına güvenme konusunda zorluk riskini de arttırabiliyor. Duygusal destek ve terapi yardımcı olabilse de duygusal yaralar genelde devam ediyorlar.

Yetişkin çocukların genelde göz ardı edilmeleri

Anne baba boşandığında çocuk da artık yetişkinse bu durumun onları pek etkilemediğine inanılır. Küçük çocuklar kadar günlük hayata dair bir bozulma yaşamasalar da, duygusal yük onlar kadar yüksek olabilir.

Yetişkin çocuklar aile geçmişlerinin temellerini sorgulayabilirler ve gerçek ile sahte olanın ne olduğunu merak edebilirler. İhanete uğramış, kandırılmış hissedebilirler ve bu duygusal kızgınlık onların ilişkilerdeki kimlik ve güven duygularını etkiler.

Ebeveynlerinin çatışmasına dahil olabilirler ve bir veya iki ebeveynden de arabulucu olma, duygusal destek olma talebi gelebilir. Bu da uygunsuz ve zorlu hissettirebilir. Ebeveynin taşınmasına yardımcı olma, aile tatillerini yeniden düzenleme, kendi kayıp duygusu ile uğraşırken daha küçük kardeşlerine bakma gibi lojistik roller üstlenmeleri gerekebilir.

Küçüklerin aksine yetişkin çocuklar genelde sosyal veya profesyonel destek almazlar. Aile üyeleri ve arkadaşlar “en azından artık yetişkinsin” gibi yorumlar yapabilirler ve duygular ile tek başlarına başa çıkmaları gerekebilir.

Boşanma uzun vadeli duygusal yaralar bırakabilir

Çocuklar genç de olsalar yetişkin de olsalar, boşanmanın duygusal etkileri sadece kağıda imza atmakla bitmez. Pek çok çocuk anne babasının boşanmasını romantik ilişkilerine de taşır. Bağlılık problemleri, çatışma korkusu veya ebeveynlerinin hatalarını tekrar etme zorlukları yaşayabilirler.

Doğum günler, evlilikler ve tatiller gibi aile etkinlikleri duygusal olarak zorlu olabilir ve her iki ebeveynin desteği olmadan sıkıntılar görülebilir. Eğer aldatma, uzun mahkeme davaları ve devam eden çatışmalar varsa, duygusal hasar daha büyük ve iyileşmesi daha zor olabilir.

İyileşme zaman, destek ve niyet ister

Boşanma onu gerçekleştiren yetişkinler için gerekli ve hatta faydalı olabilir ancak bu durum yaşı ne olursa olsun çocukların duygusal ihtiyaçlarını ortadan kaldırmaz.

Yası kabullenmek ve tüm yaştan çocukların acılarını tanımak ilk önemli adımdır. İyileşmede terapi, açık ve dürüst iletişim, sağlıklı sınırlar koymak mevcut olabilir.

Ebeveyn boşanmasının sadece geçici bir düzensizlik olduğu fikrini kenara koymak gerekiyor. Küçük ve yetişkin çocuklar için etkileri yıllarca sürecek bir dalga yaratabilir.

Boşanma sadece yasal bir olay değildir. Her yaştan çocuğun yaşamını bozup yeniden şekillendiren büyük bir duygusal deneyimdir. Küçük yaş çocukları duygusal etkileri anında yaşayabilirler ancak yetişkin çocuklar genelde karmaşık, gizli acılar ve yas süreci yaşarlar. Bu süreci yaşayan tüm çocukların tanınma, destek ve anlayış ihtiyaçları vardır.

Boşanmanın uzun süren etkisini tanıyarak ve merhamet, travma odaklı bakım önererek, hem genç hem büyük çocukların rezilyans ve umut kazanmalarını sağlamak mümkün olabilir.

Kaynak: psychologytoday

İlginizi çekebilir: Ayrılık ve boşanma süreci ile başa çıkma rehberi