İyi bir ekip kurabilmek üzerine

İşinizi severek yaptığınızda hedef belirlersiniz. Bu başkalarıyla yarışmak değildir, bu kendinizi alanınızda daha iyi versiyona getirme isteğidir. Kimse size bir şey demese de, patronlarınız size karşı beklentiye girmese de ya da bazı sayısal gereklilikler tutmasa da siz vizyon geliştirip misyon haline getirirsiniz kafanızda.

Ne yazık ki bazı alanlarda bu sosyal ilişkilere benziyormuş. Bazı meslekler ekip ister, bazıları ise bireyseldir. Ekibe ihtiyaç duyanlar için sosyal ilişki örneğinde şunu söyleyeceğim: Tek taraflı hiçbir şey olmuyormuş. Eğer bir ilişki içindeysek karşılıklı olmalıymış. Sizin vermeniz önemliyken karşınızdakinin de vermesi gerçekten bütünlük için önemliymiş.

Ekip güçtür, güvendir. Çok keyiflidir insanın ekibinin olması. Toplumun bir parçası gibi ufak bir topluluğa benzer. Ekip içinde olmak başka bir şey, ekip kurmak başka bir şeymiş. Ekip olmak tamamlanmış hissettirirken ekip kurmaya çalışmak çok zormuş. Her değişim eksiltiyormuş gibi hissettiriyormuş her ne kadar mutlaka bir şeyler katsa da.

Hep başa sarıyor, geriden geliyor gibi hissettiriyor ekibinizin parçası olan kişiler ayrıldıkça. Her ne kadar sorun sizde olmasa da bu sadece avutucu oluyor. Sorunun sizde olmadığı belli olur. Bazen bunu size sundukları sebeplerden anlarsınız, bazen kendi hayatlarıyla ilgili şeyler vardır, bazen gelip gittikleri saatlerdir vs. vs… Ama netice olarak girişler olduğu kadar çıkışlar da olunca bir ekip bütünlüğü sağlayamıyorsunuz.

Koyduğunuz hedeflerde bazen nicelik değil nitelik yatar. Ölçtüğünüz şey kasaya giren para değil, elemanınızı geliştirdiğiniz boyuttur. Onu başladığı seviyeden daha ileriye taşımak istersiniz. Bilmediklerini öğretmek, eksiklerini fark edip tamamlamak ve eksilerini artılara dönüştürmek istersiniz. Gerekirse defalarca anlatıp uygulayarak uygulatırsınız. Gocunmazsınız. Ekersiniz çünkü biçeceğinizi bilirsiniz. Eğer her bir dal sağlıklı olursa güçlü bir ağaç olarak ekilirsiniz bulunduğunuz toprağa.

Bunun için zaman gerekir. Bu zaman içinde durulmayıp çıkılırsa uğraş yarıda kalır. Yeni gelene öğretmeye başlarsınız. Tekrar yeni gelene öğretmeye başlarsınız derken tekrara düşersiniz. İşte burada “olmuyor” dersiniz. Belki olacaktır bilmiyorum ama bazı yerlerde lokasyon gerçekten etkiliymiş. İşletmenin bulunduğu yerdeki yaşam, sizin elemanlarınızın nasıl olacağını yansıtıyormuş. Bunu anlamak için biraz gözlem ve deneyime ihtiyaç var.

Ekip kurmanın zorluğu da burada başlıyormuş. Yine de bulana kadar aramanız, kalana kadar tutmanız, oturana kadar aktarmanız gerekiyormuş. Elinizdekilerde bir şeyler yapmanız gerekiyormuş. Daha iyisini istiyorsanız elinizdekiler ile daha iyisine uğraşmanız gerekiyormuş.

Bunların hepsine işinizi sevdiğinizde katlanıyorsunuz. İşiniz sevmez iseniz böyle durumlarla karşılaştığınızda, 1-2’den sonra bırakır gidersiniz. İşinizi sevdiğinizde bunların da size mutlaka bir şeyler kattığını düşünüyorsunuz. Bir nevi kriz yönetiminiz gelişiyor…

Yazıyı biraz ironik bitirelim. Keyifli çalışmalar, mutlu günler diliyorum…

İlginizi çekebilir: Galiba sıfırdan başlayanlar da bir şeyler yapabilir