Dönüşüm mevsimi yavaş yavaş başlıyor

Bir Eylül yazısı da benden gelsin… Başak burçlarını muhtemelen çok mutlu edecek bir ay olsa gerek. Ayın 1’i ve Pazartesi. Muhtemelen yaklaşan doğum günleri… Sonbaharın henüz daha çok sessiz olan ayak sesleri -en azından İstanbul için- güzel bir başlangıç zamanı olsa gerek.

Benim için de hayatımdaki en büyük değişimlerin yaklaştığı bir ay. Bir yandan heyecan doluyken, bir yandan kaygılarım ağır basıyor. Belirsizliklerle dolu yepyeni bir döneme girmeme çok az kalmışken, bazen durup her şeyi sorguluyorum. “Hazır mıyım?” diye soruyorum kendime, cevabı çoğu zaman sessizlik.

Dışarıdan her şey yerli yerinde gibi görünüyor olabilir ama içimde, düzeni bozmaktan korkan bir çocuk var. Bildiğim, alıştığım, güvende hissettiğim şeyleri bırakmak zor geliyor. Oysa biliyorum ki büyümek böyle bir şey. Konfor alanının dışına çıkmadan, insanın kendiyle tanışması zor.

Eylül, yıllardır içsel bir dönüm noktası gibi geliyor bana. Güneş biraz daha yumuşar, rüzgarın sesi daha anlamlı gelir, insanlar biraz daha içine döner. Belki de o yüzden bu ayın taşıdığı anlam daha derin. Yeni bir takvim başlamıyor belki ama yeni bir ben başlıyor gibi.

Kafamda bin bir düşünce var. Bazen çok güçlü hissediyorum kendimi, her şeyin üstesinden gelebilecek kadar kararlı ve net. Ama bazı sabahlar var ki, yataktan kalkmak bile çok yorucu olabiliyor. Zaman akıp giderken, içimde durmadan değişen bu halime alışmaya çalışıyorum.

Belki de Eylül, dönüşümün sessiz ama en gerçek hali. Patırtı yok, gösteriş yok. Sadece değişimin kendisi var. Ve belki de bu ay, geçmişi uğurlayıp geleceğe küçük bir tebessümle bakabilmek için bir fırsat. Her şeyin yoluna girmesini beklemeden, yolun kendisini kabul etmek için.

Kendime hatırlatıyorum: Her sonbahar bir şeyleri alıp götürürken, yerine başka şeyler getirir.
Ve bazen, en büyük dönüşümler tam da böyle sessiz ve serin başlayan günlerde olur.

Eylül, Ekim, Kasım, hatta Aralık… Bu sonbahar ve kış, ne getirecekseniz getirmeden önce bana biraz cesaret verin. Çünkü bu sefer, değişimin ortasında kaybolmak değil, içinden geçip güçlenmek istiyorum.

İlginizi çekebilir: Zihnimin içinde kendimle bitmeyen sohbetler