Ben Ne Şahane Bir İnsan Tanıdım Böyle: O Bir Tamer Gürsoy

+Memnuniyetle. Ben çocukluğu Teşvikiye’de geçmiş biriyim. Eğitim hayatım da yine İstanbul’da devam etti. Öncesinde Robert Koleji ve sonrasında ise, Boğaziçi Üniversitesi Amerikan Dili ve Edebiyatı okudum. Sonrasında 3 yıl kısa bir Amerika serüvenim oldu ve akabinde tamamen tesadüfle mezun olduğum okulum, Boğaziçi’nde Öğretim Görevlisi olarak 13 sene boyunca çalıştım.  Tesadüflere çok inanan biriyim çünkü benim akademisyenlik düşüncem aslında hiç yoktu ama nasıl olduğunu anlamadım ve kendimi sınıfta buldum. Ve sınıfa girip, öğrencilerle göz göze geldiğim anı hiç ama hiç unutmuyorum ve o an olmam gereken yer burası dediğimi daha dün gibi hatırlıyorum. Oysa akademisyenliğin de getireceği maddi manevi zorlukların olduğunun farkındaydım ama o enerjiyi öyle yoğun hissettim ki, ve kendi kendime:

• Tamer senin olman gereken yer burası  ve buradan devam et. Bu yolculuğun seni nereye götüreceğini izle dedim. 

Gayet iyi yerlere de götürdü. Sonrasında ise kendi adıma küçük bir okul kurdum ve senelerce devam ettirdim. 1 Ocak 2019’a kadar devam ettirdim bu süreci. O da yine duygularımla karar verdiğim bir süreçti ve o an bu işi bırakırken de:

• Tamer, artık bırakma zamanı geldi. Sen bunu bırakmazsan, o seni bırakacak diyerek kendime telkinde bulundum ve bu süreci de sonlandırmış oldum çünkü takdir edersiniz ki, hiçbir şey sonsuza kadar sürmüyor.

-Peki bu esnada Müzik’e yönelme kararı nasıl gelişti?

+Bunun açıkçası insanın içinde olan bir şey olduğunu düşünüyorum. Sonradan gelişen bir şey kesinlikle değil. Müzikle doğmuş biri olduğumu söyleyebilirim. Ve bu tutkuyla şan ve solfej eğitimleri almaya başladım. Süheyla Yengi hocamla şan, Timur Selçuk hocamla da solfej çalıştım. Gerçekten Türkiye’de duayen olan isimlerden eğitimler alma şansına nail oldum. Sonrasında ufak tefek beste çalışmaları yapmaya karar verdim. Ve o dönem Hepsi grubunun  Mete Özgencil imzalı ‘’Hiç bana bakma oğlan’’ isimli şarkısına İngilizce söz yazmam için benimle iletişime geçildi. Ben de yazdım. O şarkı 2006’da piyasaya çıktı. Bulgaristan ve Almanya’da müzik listelerinde epey uzun süre en üst sıralarda yer aldı. 2007’de sevgili Özgür Aras benimle sevgili şarkıcı Yeliz’in yeni projesi için iletişime geçti ve o dönem kendilerine altı şarkı verdim ve bunlardan biri de çok sevdiğim Ağla Kalbim adlı şarkımdı. 

-Peki, tam da Ağla Kalbim demişken bu şarkının sözleri çok derin. Yaşadığın aşk hikayeleri mi yazdırır genelde şarkıları sana?

+Aşk’tan yana epey dağılmış vaziyette olduğumu dile getirmeliyim. Genelde şarkıları aşk yazdırıyor diyebilirim ama hayatın ta kendisi de yazdırıyor aslında. Zorluklar, mücadeleler de yazdırıyor yani. Ben lay lay lom şarkılar yazmak yerine lay lay lom olduğum dönemlerde bu anları yaşamayı tercih eden biriyim. Yani o yüzden de neşeli olduğum anları anlattığım şarkılarım yok. Ama gel gelelim ne zaman ki hayat beni zorluyor ya da aşk beni zorluyor. İşte o kesinlikle bir şarkı olarak zuhur ediyor. İçimi döküyorum. Ben varım, karşı taraf var ama iki kişiden ibaret değil konu çünkü bir de aşk’ın kendisi var bu denklem içerisinde. Aşk yönetiyor aslında iki tarafı da ama aşk yine de nedir dersen sanırım bunun bende net bir tanımı yok ve ben de bu kavramı şu ana kadar tanımlayamadım. Ama yaşadığım hiçbir aşk’tan pişmanlık duymadığımı dile getirmeliyim çünkü hepsinin beni şekillendiren ve ben yapan bir tarafı oldu.