“Doğduğum Yerde Kalmadı Çocuklara Hiç Arsa”

Yaşadığım apartmanın bir zamanlar her iki tarafı boş, geniş arsaydı. Hiç şüphesiz o boş arsalar kuzenlerim ve mahalleden arkadaşlarımla bizim için oyun parkından adeta farksızdı. Erkekler akşam ezanı okunmadan önce maç yapar, her gol attıklarında kendilerini Hagi ve Jardel sanarak Galatasaray’ın efsanevi futbolcularının isimlerini bağırırdı. Erkekler bir boş arsada maç yaparken biz de kız arkadaşlarımla ‘istop’ oynardık. Hava kararmaya başladığı zaman da gün boyu çocuk sesleriyle yankılanan sokaklar derin bir sessizliğe gömülürdü. Ta ki ertesi gün sabahın erken saatlerine kadar…

Bir gün son kez olduğunu bilmeden sokakta oynadık. İş makineleri girdi ve oyun parklarımızdan yüksek katlı beton evler yükseldi. Artık sokaklarda oynayan çocuklar yok, sokak oyunları da tarihin tozlu sayfalarına karıştı. Ünlü rapçi Ceza’nın da dediği gibi ‘Doğduğum yerde kalmadı çocuklara hiç arsa.’

Peki sokak kültürü neden yok oldu? Sadece yapılaşmadan mı kaynaklıydı bu? Mahalle hayatının bitmesinin topluma etkisi nasıl oldu?