Kendi ellerinle kurduğun hayatın değeri

Yurt dışında yaşayan bir aile olarak desteğimizin sınırlı olduğu bir düzende yaşıyoruz. Gün içinde en küçük detaydan büyük karar anlarına kadar birçok şeyi kendi başımıza çözmemiz gerekiyor. Bu süreçte içgüdüsel olarak fark ettiğim şeyin, bir adı da var: IKEA Etkisi.

Daha önce duymadıysanız IKEA etkisi, IKEA’nın kullanıcılarına sunduğu “kendin yap” deneyiminden geliyor. Basit bir masa ya da kitaplık bile, kendi emeğimizle kurduğumuzda daha kıymetli hale geliyor. Çünkü insan zihni, çaba gösterdiği şeye değer atfetme eğiliminde.

Ve bu etki sadece bir mobilya kurarken değil, hayatın tamamında geçerli. Harvard Business School’un yaptığı bir çalışmaya göre, insanlar kendi çabalarıyla ortaya koydukları işlere, piyasa değerinin %63 üzerinde değer biçiyor. Başta zorlayıcı olsa da, kendi çabalarıyla bir düzen kuran kişilerin de daha bağımsız hareket etmeye alıştığını ve bir daha eski yapıya dönmesinin de zor olduğunu düşünüyorum.

Diğer yandan günümüz dünyasında işlerin karmaşası içinde sosyal desteğin hayatıma önemli bir katkı sunabildiğini de biliyoruz.

Bazen “Keşke yakınımızda biri olsa da bu konuyu birlikte çözsek.” dediğimiz anlar oluyor. Ama bu tür yalnızlıklar, zamanla değerli yetkinlikler kazandırıyor.

Sadece özel hayatta değil, iş hayatında da iş birliği yapmak, ekip olmak, empati kurmak her zamankinden daha önemli. Ama bir yandan da girişimci ruhla tek başına yola çıkan, bilmediği bir yere kendini atanlar var. İlk adımlar çoğu zaman sessiz, bilinmez ve zor. Ve tam da bu yalnızlık ve belirsizlik, içsel dayanıklılığı yani resilience’ı inşa ediyor.

İlk etapta başarısızlıkla sonuçlansa bile, kendi çözümlerini üretmiş bir bireyin tatmini daha derin, etkisi daha kalıcı oluyor.

Çünkü başarı aslında sonuç kadar, süreçte kim olduğun ve nasıl dönüştüğünle de ilgili.

Bugün hayatında kendi emeğinle ortaya çıkardığın, ilk başta kimsenin fark etmediği ama seni büyüten bir şey var mı?

Ve belki de onun dışında:

İş birliğiyle yürümeyi öğrenirken, hangi alanlarda kendi içsel rehberliğine daha çok kulak veriyorsun?

Yalnız baş etmek zorunda kaldığımız her konu, bana bu soruları sorduruyor.

Sizin bu sorulara verdiğiniz yanıtları da merak ediyorum. Her yeni günün aklınızda yeni sorulara yer açmasını ve size iyi gelecek deneyimlere vesile olmasını diliyorum.

İlginizi çekebilir: Akran zorbalığı ve “Adolescence”dan ilhamla “fark edilmek” üzerine