Temel Tasarım Öğeleri

Çizgi: Sanatın ilk çizgi ile başladığı bir gerçektir. Bu nedenle sanat eğitiminde çizgi çok önemli ve temeldir. Göz nesneyi görürken el çizgiyi gerçekleştirir. Çizgiyi tanımlayacak olursak; bir noktanın verilen dogrultudaki uzantısı çizgidir.

Biçim: Nesnelerin dış görünüşü. Metafizik bir nesnenin, gizli ilkesi olan, hammaddeden ayırt edilen etkin belirleyici ilkesi Platon bugün biçim sözcüğü ile karşılanan Eidos terimini bir şeyi o şey yapan kalıcı gerçeklik ile sonlu ve değişmeye uğrayan tikelleri ayırmak için kullanmıştır.

Yön: Belli bir noktaya göre olan yer, taraf; tutulacak, izlenecek yol, görüş, davranış biçimi. Bir şeyin belli bir noktaya baktığı yan, veçhe.

Doku: Tüm görsel nesnelerin karakteristik birer dış yapıları vardır. Nesne ve varlıkların dış yapı ve bunların objektif etkileri dokuyu oluşturur. Diğer bir değişle, doğadaki tüm nesnelerin içyapılarının işlecsel özelliklerini dışa vuran yüzeysel etkilere doku denir.

Aralık: İki şeyin arasındaki açıklık, ara, mesafe. Sıra vakit. Uygun elverişli durum, fırsat. Evin iki bölümü yada iki oda arasındaki dar geçit, geçenek, koridor.

Ölçü: Herhangi bir büyüklüğü ya da niceliği ölçmek için, tarih boyunca çok değişik ölçü sistemleri geliştirilmiştir.Örneğin bundan 60 yıl önce ülkemizde kumaşlar arşın ile ölçülür,ekmek okka ile buğday kile ile tartılırdı.Bugün bu birimler tümüyle unutuldu;çünkü yıllardır dünyanın birçok ülkesinde olduğu gibi metre sistemini (metrik sistemi) kullanılıyor.

Işık ve Gölge: Görme olayı ışıkla başlar. Işık görsel nesnelerin bize yansımasını, dolayısıyla görmemizi sağlar. Çizimi istenen biçimin bir yüzeyde gerçekleşmesi; yansıtmış olduğu ışık değerlerinin doğru görülmesi ve doğru yerleştirilmesiyle olasıdır. Resmetme olayında ışık beyazla, ışığın yok olması da beyazın giderek siyaha dönüştürülmesiyle anlatılır.