Yeni Düzende Bir Kukla Hikâyesi

Pinokyo, bir gün kendini dev bir balinanın midesinde buldu. Tıpkı hikâyede olduğu gibi! Bu karanlık, boğucu yer, onun yıllarca kurduğu sahte dünyaların, yalanlarla örülmüş duvarlarının sembolüydü. Pinokyo orada yalnız değildi; onunla, umutları söndürülmüş insanlar da vardı. Bu insanlar, bir zamanlar Pinokyo’nun vaatlerine inanmış, ama gerçeğin soğuk yüzüyle yüzleşmişti. Artık kandırılmaktan yorulmuş, gözlerini açmaya hazırdılar.

Pinokyo, balinanın midesinde geçirdiği her an, Gepetto’nun yüzünü hatırladı. O masum, sevgi dolu bakışlar, ona unuttuğu bir gerçeği fısıldıyordu: Hakikat, ne kadar gizlense de bir gün su yüzüne çıkar. Pinokyo, bu farkındalıkla yüzleştiğinde, içindeki pişmanlık bir kıvılcıma dönüştü. O kıvılcım, balinanın karanlık midesini aydınlatan bir ışık oldu. Bu ışıkla birlikte, içindeki cesaret yeniden doğdu.

Pinokyo ve halk, balinanın midesinden kurtulmayı başardılar. Bu çıkış, sadece fiziksel bir kurtuluş değil, aynı zamanda yalanlardan, aldatmacalardan arınmanın simgesiydi. Halk, artık gerçeği görmek için gözlerini açmıştı. Pinokyo, halkın arasında durduğunda, ilk kez utanmadan, dürüstçe konuştu:

‘Ben size yalan söyledim. Size hayaller sattım, umutlarınızı sömürdüm. Ama artık biliyorum ki, hakikat her zaman daha güçlüdür. Yalanlarımın gölgesinde değil, gerçeğin ışığında yürümeliyiz.’

Bu sözler, halkın yüreğine dokundu. Çünkü artık Pinokyo’nun burnu değil, kalbi konuşuyordu. Gepetto Usta, uzaktan izlerken gözleri doldu. O, artık sadece bir kukla değil, gerçeğin taşıyıcısı olan bir varlık görüyordu. Halkın kurtuluşu, aslında herkesin kendi içindeki hakikati keşfetmesiyle mümkün olmuştu.

Ve o gün, gerçek özgürlük başlıyordu.

Instagram

X

LinkedIn

Facebook

Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio’nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio