Z Kuşağının Kutsal Kitabı Yüzüklerin Efendisi ve Harry Potter!

Lanet miydi, hediye miydi yolun sonunda belli olurken, sürecin kolayca aktığını söyleyemeyiz.

Belki de şimdiye kadar varlıkları ile pek de önem arz etmeyen sıradan cücelerin, elflerden, büyücülerden çok daha büyük bir yükü taşıması herkesi şaşırttı.

Yüzüğe sahip olarak kendilerine dair inançlarını test etmekten çekinenler, kaybedecek çok şeyi olanlardı. Gandalf’ın, Galadriel’in yüzüğe yaklaşmaktan çekinmeleri, yüzüğün sağladığı gücün karşısında şimdiye kadar terbiye ettikleri nefislerini kaybetmekten korkmaları ve karşısında durdukları karanlık güçlere dönüşme ihtimali idi.

Günün sonunda, gücü kaldıramayanlar basit bir varlık ise Gollum gibi aklını yitirip efendisine köle oluyor, bilinçli ve güçlü bir varlık ise Sauron gibi daha fazlası için önüne geleni yok ederek mutlak hakimiyete ulaşmaya çalışıyordu.

Frodo tüm kahraman şaşalarından uzak sıradan bir Hobbitti.

Sıradanlığı, basitliği onun boyundan büyük işlere kalkışmasına engel olmadı.

Çünkü o, diğerlerinin sıradan dediği ve kendisinin de bunu kabul ettiği yerdeydi.

Aynen Harry Potter’ın Voldemort gibi ölümsüzlük için savaşanlar karşısında, ölümlülüğünü yani kendi hakikatini kabul edişi, Sauron’un mutlak hakimiyet arzusuna karşı Frodo’nun taşıdığı kırılgan iradesi gibi hiç kırılmayan değil her kırıldığında yeniden örülen iradesini kabul edişi gibi.

Olduğu şeyi yüceltmeyen, olduğu şeyden utanmayan, kırılganlıklarını kabul ettiği noktada kendine dürüstlüğü ve samimiyeti kesin olan basit bir varlık olarak o kıllı ayaklarının üzerine en güçlülerin ve seçilmişlerin bile alamadığı yükü, kendini seçerek aldı.

Gerçek güç, kabedecek bir şeyi olmayanlara değil, kaybedecek çok şeyi olmasına rağmen kendi doğrusu için direnebilenlere emanet edilir.

Bazılarının hayal dünyası dedikleri yerde, yaşamın dilini öğrendi bu çocuklar. Nefsin ne olduğunu, gücün fazlasının neye yol açtığını, vazgeçmenin erdemini, hep beraber hareket etmenin büyüsünü, korkuya rağmen yürümeyi ve her seferinde yeniden doğmayı öğrendiler…

Önceki jenerasyonlarda daha çok prensin bir öpücükle kurtardığı ya da bir yardım çağrısı ile gelen süper güçlere, süper araçlara sahip olan kahramanların beklendiği bir altyapı işlendi.

Belki de bundan sebep, z kuşağından öncekiler bir kahramanın doğmasını beklerken, z kuşağı kıllı ayaklarının üzerinde dikilerek sokağa çıktı.