Yeni Başlayanlar İçin EQ, 1. Bölüm: Bilmeniz Gerekenler

İyi EQ, Harika Karışımların Anahtarıdır

Eşitleme, yeni başlayanların çoğunun tamamen yanlış anladığı bir şeydir.

Miks yaparken, EQ’yu bir Hi-Fi sistemi veya gitar amfisi gibi düşünebilirsiniz. Aynı şey ama aynı şekilde kullanmanız gerektiğini varsaymak doğru değil.

Yeni başlayanların çoğu, ilk başladıklarında EQ çizelgelerine başvurur. Yararlı olmasına rağmen, bu çizelgeler uzun vadeli gelişim için zararlıdır.

Yapılacak en iyi şey, EQ’nun doğru uygulanmasının ardındaki nedeni öğrenmek  ve farklı frekansları tanımak için kulaklarınızı eğitmektir.

Bu eğitimde size bu iki şeyi tam olarak nasıl yapacağınızı göstereceğim. Bu serinin sonunda, kesinlikle herhangi bir enstrümana veya sese ekolayzır uygularken kendinizi rahat hissedeceksiniz.

EQ’nun Karışımdaki Yeri

Müziği karıştırırken odaklanmanız gereken dört ana araç vardır. Hacim, kaydırma, EQ ve  sıkıştırma . Başka herhangi bir şey ilk başta dikkat dağıtıcıdır ve göz ardı edilmelidir.

EQ ve sıkıştırma konusunda rahat olun ve sınırlama, yankı ve çok bantlı sıkıştırma gibi daha karmaşık araçları çok daha etkili bir şekilde kullanabileceksiniz.

Hacim ve kaydırmanın anlaşılması nispeten kolaydır. Enstrümanların birbirine göre ne kadar yüksek olduğu ve stereo alanında nereye yerleştirildikleri. Kulağa basit geliyor, ancak bu faktörlerin önemini hafife almayın. Bunlar, herhangi bir harika karışımın yapı taşlarıdır.

Sonra eşitleme var. Bu hayati süreç, sesleri istediğimiz gibi şekillendirmemizi sağlayan mikserler olarak sahip olduğumuz ana araçtır. Ses seviyesi dengeleme, bir enstrümanın veya sesin genel seviyesini kontrol etmemize izin verirken, EQ, bir sesi yakınlaştırmaya ve bireysel frekansların ses seviyesini ayarlamaya izin verir.

Yalnızca EQ ile kötü unsurları kaldırabilir, hoş unsurları abartabilir, kulağa farklı gelebilir ve karışımınızda alan yaratabilirsiniz.

Başka bir eğitimde ele alacağım son temel araç olan sıkıştırma.

Denkleştirme Açıklaması

İşitilebilir her ses, insan işitmesinin frekans aralığında yer alır.

Davul zili veya tıslama sesi gibi yüksek perdeli bir ses, spektrumun üst ucunda yer alır. Bas gitar veya kick davul gibi düşük perdeli bir ses, spektrumun alt ucunda bulunur.

Her enstrümanın temel bir frekansı vardır, ancak aynı zamanda ona ses karakterini veren daha yüksek tonlar ve harmonikler vardır. Bir org, farklı tonlar ve harmonikler nedeniyle bas gitardan farklı ses çıkarır.

Eşitleme ile, bu farklı frekansları yükselterek veya keserek bir sesin karakterini ve tonunu ayarlayabilirsiniz.

Eşitleme ile bir sesi tamamen değiştiremeyeceğinizi unutmamak önemlidir. Yeni frekanslar yaratamazsınız. Sadece zaten orada olanı kaldırabilir veya abartabilirsiniz.

Bir arabanın sesini ördek gibi çıkaramazsınız. Ama bir Ford Mustang’in sesini biraz daha Ford Escort gibi yapabilirsiniz.

Frekans Spektrumunda Ustalaşın

Bağımsız Kayıttan (etkileşimli sürüm için tıklayın) yukarıda gösterilen frekans tablosu   iki şekilde yararlıdır.

İlk olarak, farklı enstrümanların frekans spektrumunda nerede oturduğunu görselleştirir. Bu, karışımınızın çok meşgul olup olmayacağına dair iyi bir gösterge sağlar. Aynı aralıkta çok fazla enstrümanınız varsa, şarkı dağınık ve çamurlu gelmeye başlayacaktır.

İkincisi, farklı frekans aralıklarını ve nasıl ses çıkardıklarını görselleştirmenizi sağlar. Mikslemeye başladığınızda yapabileceğiniz en iyi şey, frekans spektrumunu öğrenmektir. Bu küçük başarının, bir ev kayıtçısı, mikser ve mühendis olarak ne kadar hızlı ilerlediğiniz üzerinde büyük bir etkisi olacaktır.

Spektrumun Sub Bass , Bass , Midrange , High Mids  ve High Freqs olarak nasıl bölündüğüne dikkat edin . Bunlar sizin beş temel frekans aralığınızdır. Her birinin kulağa nasıl geldiğini dinleyin:

Alt bas:

Bas:

orta kademe:

Yüksek ortalar:

Yüksek frekanslar:

Bu aralıkların her biri için sayıları öğrenin. Bunu yaptıktan sonra, hemen yukarıdaki açıklayıcı aralıklara bir göz atın. Sıcaklık , Doluluk/Çamur , Kenar  ve Hava gibi terimler . 

İşte en önemli frekans aralıklarını içeren bir tablo:

Bir enstrüman yükleyin ve bu frekans aralıklarının her birini artırmayı ve azaltmayı deneyin.

Ancak, bunların yalnızca başlamanıza yardımcı olacak yönergeler olduğunu unutmayın. Frekans spektrumunun farklı alanlarına aşina olduğunuzda, asla böyle bir tabloya başvurmanıza gerek kalmayacak.

İşte bir elektro gitardaki farklı frekans aralıklarına bazı örnekler. Her örnek, yukarıdaki tablodaki bazı frekans aralıkları için 10dB’nin biraz üzerinde dar bir yükseltme içeriyordu. Farklılıkları belirgin hale getirmek için sert bir destek kullandım.

Temiz (EQ yok):

Sıcaklık:

Çamur:

Korna:

Teneke:

Tanım:

Kendinizi farklı frekansları tanımak üzere eğitmek için kulak eğitimi araçlarını kullanın. EQ Match  ve  PureMix Quiz gibi ücretsiz araçlarla başlayın  ve ardından QuizTones  ve  Train Your Ears  gibi ücretli yazılımlara geçin  .

Zamanla farklı frekans aralıklarını tanımaya başlayacaksınız ve her şey daha net hale gelecek.

Karıştırırken asla EQ tablolarını kullanmayın. Özellikle belirli bir enstrümana özel EQ çizelgeleri kullanmayın. Bunu yapmak ilerlemenizi engelleyecek ve kulaklarınızı eğitmenizi engelleyecektir. Bir sonraki bölümde tartışılacak olan, bunun yerine kullanabileceğiniz birkaç başka teknik vardır.

Bilmeniz Gereken Farklı EQ Türleri

Farklı frekansların sesini ayarlamanın birkaç farklı yolu vardır.

Filtreler, belirli bir frekansın üzerindeki veya altındaki her şeyi kesmenizi sağlar. Düşük geçiş filtresi, ayarlanan frekansın altındaki her şeyin filtreden geçmesine izin verir. Bir yüksek geçiş filtresi tam tersini yapacaktır.

Raflar, belirli bir frekansın üstündeki veya altındaki her şeyi belirli bir miktarda zayıflatır veya artırır. +3dB’lik bir artışla 10kHz’e ayarlanmış bir yüksek raf, 10kHz’in üzerindeki her şeyi 3dB artırır. Alçak bir raf tam tersini yapar.

Çan eğrileri, bir frekansı ve çevresindeki frekansları bir ayar noktasında yükseltir. Frekansı, kazancı ve ayrıca bant genişliğini/Q’yu ayarlayabilirsiniz. Bu, desteğin ne kadar geniş veya dar olduğunu belirler.

Frekansları ayarlamak için bu üç farklı yolun yanı sıra, farklı EQ arabirim türleri de vardır.

Grafik ekolayzerler, tüm frekans spektrumunda çok sayıda çan eğrisi soldurucudan oluşur. Daha çok canlı ses ve hoparlör sistemlerini ayarlamak için kullanılırlar.

Sabit ekolayzerler birkaç sabit frekanstan oluşur. Bazen çan kıvrımları, bazen raflar. Bunlar, temel analog miksaj masalarında kullanılır ve sabit frekans konumları nedeniyle çok yönlü değildir.

Parametrik ekolayzerler, miksaj için en çok kullanacağınız şeydir. Bunlar, çan eğrilerini, filtreleri ve rafları kullanarak istediğiniz frekansı artırmanıza veya kesmenize olanak tanır.

Yarı parametrik ekolayzerler de karıştırma için çok kullanışlıdır. Bunlar, sabit EQ’lara benziyor ancak ayarladığınız frekansı değiştirmenize izin veriyor. Çoğu analog modelleme EQ eklentisi bu arayüzü kullanır.

Bu serinin ikinci bölümünde size EQ’nun yedi kuralını ve her şeyi eşitlemeyi kolaylaştıracak basit dört adımlı bir süreci göstereceğim.

Kaynak: music.tutsplus.com (Rob Mayzes)